نماز و قرآن:
دستور اقامه نماز:
وَ أَقیمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّكاةَ وَ ارْكَعُوا مَعَ الرَّاكِعینَ؛
و نماز را بپا دارید، و زكات را بپردازید، و همراه ركوع كنندگان ركوع كنید.(بقره / ۴۳)
توصیه به حضرت مریم برای نماز:
يَا مَرْيَمُ اقْنُتِي لِرَبِّكِ وَاسْجُدِي وَارْكَعِي مَعَ الرَّاكِعِينَ؛
ای مریم ، برای پروردگارت خود خضوع کن و سجده کن و با رکوع کنندگان رکوع کن.(آل عمران / 43)
خداوند شاهد نماز ماست:
وَ تَقَلُّبَک فِي السّاجِدِينَ؛
و نماز خواندنت را با دیگر سجده کنندگان می بیند.(شعراء / 219)
دستور مواظبت بر نمازها:
وَ الَّذینَ هُمْ عَلى صَلاتِهِمْ یُحافِظُونَ
و کسانی که بر نمازهاشان مواظبت دارند.( معارج / 34 )
اهمیت نماز ظهر:
حافِظُوا عَلَي الصَّلَواتِ وَ الصَّلاةِ الْوُسْطي وَ قُومُوا لِلَّهِ قانِتينَ؛
نمازها و نماز میانین را پاس دارید و مطیعانه برای خدا قیام کنید.(بقره / 238 )
نماز و یاد خدا در همه حال:
فَإِذا قَضَيْتُمُ الصَّلاةَ فَاذْکُرُوا اللَّهَ قِياماً وقُعُوداً وَ عَلي جُنُوبِکُمْ فَإِذَا اطْمَأْنَنْتُمْ فَأَقيمُوا الصَّلاةَ إِنَّ الصَّلاةَ کانَتْ عَلَي الْمُؤْمِنينَ کِتاباً مَوْقُوتاً؛
و چون نماز را به پایان بردید خدا را ایستاده یا نشسته و یا به پهلوخوابیده یاد کنید چون از دشمن ایمن گشتید نماز را تمام ادا کنید که نماز بر مؤمنان در وقتهای معین واجب گشته است.( نساء / 103)
نمازهای پنج گانه روزانه:
فَاصْبِرْ عَلَى مَا يَقُولُونَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ غُرُوبِهَا وَمِنْ آَنَاءِ اللَّيْلِ فَسَبِّحْ وَأَطْرَافَ النَّهَارِ لَعَلَّكَ تَرْضَى؛
پس در برابر آنچه می گویند،صبرکن و پیش از طلوع آفتاب و قبل از غروب آن تسبیح و حمد پروردگارت را به جای آور و همچنین (برخی) از ساعات شب و اطراف روز(پروردگارت را) تسبیح گوی ،باشد که (از الطاف الهی) خشنود شوی.(طه /130)
بخشندگی نمازگزاران:
وَإِذَا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعًا. إِلَّا الْمُصَلِّينَ. الَّذِينَ هُمْ عَلَى صَلَاتِهِمْ دَائِمُونَ. وَالَّذِينَ فِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَّعْلُومٌ. لِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ؛
و چون خوبی به او رسد بخل می ورزد، مگر نماز گزاران، آنان که به نماز مداومت می ورزند ،و آنان که در اموالشان حقی است معین ، برای تقاضاکننده و محروم.(معارج آیات 21 - 25 )
نام پروردگار:
وَ ذَکَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّي؛
و آنکه نام پروردگار خود را یاد کرد و سپس نماز گزارد.(اعلی / 15 )
نماز ، آرامش دلها:
الَّذينَ آمَنُوا وَ تَطمَئِنُّ قُلُوبُهُم بِذِكرِ اللَّهِ أَلا بِذِكرِ اللَّهِ تَطمَئِنُّ القُلُوبُ؛
آنان که ایمان آورده اند و دلهایشان به یاد خدا آرامش می یابد، آگاه باشید که تنها با یاد خدا دلها آرامش می یابد.(رعد / 28 )
مذمت نماز بی توجه:
فوَیلٌ لِلْمُصَلَّین ،اَلَّذیِنَ هُم عَن صَلاتِهِم ساهُون؛
پس وای برنمازگزاران، نماز گزارانی که در نماز خود سهل انگاری می کنند .(ماعون / 4)
علت جهنمی شدن:
ما سَلَکَکُمفی سَقَر،قالوُا لَمْ نَکُ مِنَ الْمُصَلّیِن؛
بهشتیان از جهنمیان می پرسند که چه چیز شما را به جهنم و سقر کشانید؟ گویند :ما از نماز گزاران نبودیم.(مدثر آیات 42-43)
نماز یاد خداست:
وَاَقِمِ الصَّلواةَ لِذِکْرِی؛
و نماز را برای یاد من به پا دار.(طه / 14)
ایمان به غیب و انفاق در کنار نماز:
اَلَّذیِن یُومِنُونَ بِالْغَیبِ وَ یُقیمُونَ الصَّلواةَ وَمِمّا رَزَقْنَاهُم یُنْفِقُونَ؛
آنانکه به غیب ایمان دارند و نماز را برپای می دارند واز آنچه روزی دادیم انفاق می کنند.(بقره / 3)
کمک گرفتن از نماز:
واسْتَعیِنُوا بِالصَّبروَالصَّلواةِ وَاِنَّها لَکَبیِرَةٌ اِلاّعَلیَ الْخاشِعینَ؛
و مدد جوئید به صبر و نماز و بدرستی که آن نماز دشوار است مگر بر صاحبان خشوع.( بقره / 45)
خضوع در نماز:
قَداَفلحَ المؤمِنون،اَلَذینَ هم فی صَلاتِهِم خاشِعُون؛
به حقیقت رستگار شدند مؤمنان آنانکه در نمازشان خضوع دارند.(مؤمنون آیات1-2)
نماز نهی کننده بدی ها:
اُتْلُ مَآ أُوْحِىَ إِلَیْکَ مِنَ الْکِتَابِ وَأَقِمِ الصَّلاةَ إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهَى عَنِ الْفَحْشَآءِ وَالْمُنکَرِ وَلَذِکْرُ اللَّهِ أَکْبَرُ وَاللَّهُ یَعْلَمُ مَا تَصْنَعُونَ ؛
آنچه را از کتاب آسمانی به تو وحی شده تلاوت کن و نماز را بر پا دار،که نماز (انسان را) از زشتیها و گناه بازمى دارد، و یاد خدا بزرگتر است و خداوند مى داند شما چه كارهایى انجام مى دهید.»(عنکبوت/۴۵)
نماز خواندن در میدان جنگ:
وَ إِذا كُنْتَ فیهِمْ فَأَقَمْتَ لَهُمُ الصَّلاةَ فَلْتَقُمْ طائِفَةٌ مِنْهُمْ مَعَكَ وَ لْیَأْخُذُوا أَسْلِحَتَهُمْ فَإِذا سَجَدُوا فَلْیَكُونُوا مِنْ وَرائِكُمْ وَ لْتَأْتِ طائِفَةٌ أُخْرى لَمْ یُصَلُّوا فَلْیُصَلُّوا مَعَكَ وَ لْیَأْخُذُوا حِذْرَهُمْ وَ أَسْلِحَتَهُمْ؛
و هنگامى كه در میان آنها باشى، و (در میدان جنگ) براى آنها نماز را برپا كنى، باید دستهاى از آنها با تو (به نماز) برخیزند، و سلاح هایشان را با خود برگیرند و هنگامى كه سجده كردند (و نماز را به پایان رساندند)، باید به پشتِ سرِ شما (به میدان نبرد) بروند، و آن دسته دیگر كه نماز نخوانده اند (و مشغول پیكار بوده اند)، بیایند و با تو نماز بخوانند آنها باید وسایل دفاعى و سلاح هایشان (را در حال نماز) با خود حمل كنند.(نساء/۱۰۲)
اوقات نماز:
أَقِمِ الصَّلاةَ لِدُلُوكِ الشَّمْسِ إِلى غَسَقِ اللَّیْلِ وَ قُرْآنَ الْفَجْرِ إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ كانَ مَشْهُوداً؛
نماز را از زوال خورشید (هنگام ظهر) تا نهایت تاریكى شب [نیمه شب] برپا دار و همچنین قرآن فجر [نماز صبح] را چرا كه قرآن فجر، مشهود (فرشتگان شب و روز) است.(اسراء/۷۸)
وَ أَقِمِ الصَّلاةَ طَرَفَیِ النَّهارِ وَ زُلَفاً مِنَ اللَّیْلِ؛
در دو طرف روز، و اوایل شب، نماز را برپا دار.(هود/۱۱۴)
سیمای نماز در ولایت:
إِنَّما وَلِیُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذینَ آمَنُوا الَّذینَ یُقیمُونَ الصَّلاةَ وَ یُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ راكِعُونَ؛
جز این نیست كه ولى شما خداست و رسول او و آنان كه ایمان آورده اند، همان کسانی که نماز را بر پا می دارند و در حال رکوع زکات می دهند.(مائده/۵۵)
نماز منافقان:
وَ لا یَأْتُونَ الصَّلاةَ إِلاَّ وَ هُمْ كُسالى وَ لا یُنْفِقُونَ إِلاَّ وَ هُمْ كارِهُونَ؛
(منافقان) نماز بجا نمى آورند جز با كسالت، و انفاق نمى كنند مگر با كراهت.(توبه/۵۴)
موارد منع خواندن نماز:
یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لا تَقْرَبُوا الصَّلاةَ وَ أَنْتُمْ سُكارى حَتَّى تَعْلَمُوا ما تَقُولُونَ وَ لا جُنُباً إِلاَّ عابِری سَبیلٍ حَتَّى تَغْتَسِلُوا؛
اى كسانى كه ایمان آورده اید، در حال مستى به نماز نزدیك نشوید، تا بدانید چه مى گویید و همچنین هنگامى كه جنب هستید،مگر اینكه مسافر باشید، تا غسل كنید.(نساء/۴۳)
نماز وظیفه مؤمنان:
فَأَقیمُوا الصَّلاةَ إِنَّ الصَّلاةَ كانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنینَ كِتاباً مَوْقُوتاً؛
نماز را (به طور معمول) انجام دهید، زیرا نماز، وظیفه ثابت و معیّنى براى مؤمنان است.(نساء/۱۰۳)
التماس دعا