اذان در اسلام - ثواب و ارزش
اهمیت اذان:
از کارهای با ارزش در اسلام،اعلان وقت نماز و مناجات با پروردگار در صبح و شام و حتی در ابتدای ظهر است،بطوریکه مؤمنین وقت شناس یا خود شخص مبادرت به اذان گفتن نمایند.
متأسفانه همانگونه که پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم پیش بینی کرده بود،اینکار حالا از رسم افتاده و دیگر کسی کمتر به سراغ اذان گفتن می رود.مگر همان اذانی که از رادیو و تلویزیون و یا بلندگوهای مساجد شنیده می شود.
شاید اذان گفتن برای همه ما دشوار باشد و آن را دون شأن و شخصیت خود بدانیم که کنار کوچه و خیابان یا میان منزل بایستیم و اذان بگوییم و افسوس که در به دست آوردن حسنات همت نمی کنیم.
در کتاب مجموعه ورام می نویسد:
سابقاً مردم چنین بودند،وقتی صدای اذان بلند میشد،آهنگری که پتک را برای کوفتن بر آهن بلند کرده بود،بر زمین می نهاد و می گفت:منادی خدا ندا می دهد کاری مهمتر پیش آمده است یا خیاط که سوزن را به دست گرفته بود و آماده تا نخ را در آن قرار دهد و به دوختن ادامه دهد،نخ و سوزن را کنار می نهاد و می گفت خیر و برکت در کاری نیست که چنین موقع انجام گیرد،باید ندای پروردگار را اجابت کرد.
ثواب مؤذن و ارزش آن از دیدگاه روایات:
امام باقر علیه السلام فرمودند: هرکس ده سال در راه خدا اذان بگوید،خداوند او را می آمرزد،هر تر و خشکی که صدایش را بشنود او را تصدیق می کند و هرکس را مسجد با او به نماز ایستد ، از نماز آن نمازگزار سهمی می برد و هرکس با صدای او نماز بخواند به تعداد آنها به مؤذن حسنه می دهد.
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند:مؤذنین در روز قیامت از همه مردم گردن افراشته تر محشور می شوند در حالیکه شهادت به لااله الا الله می دهند.( معنی گردن افراشته تر یعنی سربلند می کنند ،تا به رحمت خدا و عنایتش نایل شوند، برخلاف کسانی که تبهکارند.)
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند:اگر مردم بدانند بر اذانگو و ایستادن در صف اول جماعت چقدر ثواب است،در این دو مورد ازدحام می شود و چاره ای جز قرعه کشی نمی باشد.
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند:سه نفرند که بیم از حساب ندارند و از صبحه آسمانی و فزع اکبر نخواهند ترسید:
اول شخصی که قران را حفظ کند و عمل به آن نماید ،او به پیشگاه خدا به صورت سیدی بزرگوار خواهد آمد.
دوم مؤذنی که هفت سال بدون پاداش اذان بگوید.
سوم بنده ای که اطاعت خدا کند.
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم میفرمایند: در روز قیامت یک منادی فریاد می زند:میهمانان خدا کجایند؟؟پس روزه داران می آیند. سپس منادی دیگری فریاد می زند: رعایت کنندگان ماه و خورشید کجایند؟؟(یعنی کسانی که توجه به وقت نمازها برای اذان داشته اند) پس مؤذنین سوار بر ناقه بهشتی می گردند و به جانب بهشت رهسپار می شوند.
مرحوم صدوق رضوان االه تعالی در کتاب مجالس نقل میکند: امام صادق علیه السلام به نقل از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند:هرکس برای خدا اذان بگوید و نظر دیگری نداشته باشد،خداوند ثواب چهل هزار شهید و چهل هزار صدیق به او می دهدو به شفاعت او چهل هزار گناهکار را می بخشد و روانه بهشت می کند. بدانید مؤذن وقتی بگوید " اشهد ان لا اله الا الله " نود هزار فرشته بر او صلوات می فرستند و برایش استغفار می کنند و در روز قیامت در سایه عرش خداست تا خداوند از حساب مردم فارغ شود.همچنین ثواب گفتن "اشهد ان محمدا رسول الله" را چهل میلیون فرشته می نویسند. و هرکس صف اول جماعت را مداومت داشته باشد و سعی کند که تکبیر اول امام را درک کند و مسلمانی را نیازارد،خداوند به او نیز همان پاداش را در دنیا و آخرت می دهد.
خصوصیت مؤذن از دیدگاه امام علی علیه السلام:
باید فصیح ترین شما اذان بگوید و فقیه ترین شما امامت نماید.
حق مؤذن از نظر امام علی زین العابدین علیه السلام :
در رساله حقوق امام سجادعلیه السلام چنین آمده است: حق مؤذن بر تو این است که بدانی او تو را به یاد پروردگار عزیزت می اندازد و دعوت میکند تو را که بهره زندگی خود را برگیری(با رفتن به مسجد و ادای نماز) و تو را کمک می کند بر انجام فریضه ای که خداوند بر تو مقرر فرموده، پس باید از او سپاسگزاری کنی چنانچه از یک نیکوکار به خود سپاسگزاری می کنی.
(برگرفته از کتاب اذان و اقامه در اسلام نوشته موسی خسروی)
التماس دعا